كم تدارك ترین تیم در روسیه؛
تیم ملی تنها و توقعات بالا، چوب جادوی كی روش ضد سه قهرمان!
فیفا1: تیم ملی فوتبال ایران درحالی خویش را برای حضور در بیست و یكمین دوره رقابت های جام جهانی آماده می كند كه نسبت به رقبایش تدارك كمتری دیده اما توقع از آن بسیار بالاست!
خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: مهمترین رویداد فوتبال جهان از چند روز دیگر به میزبانی روسیه آغاز خواهد شد و تیم ملی ایران هم بعنوان یكی از ۳۲ كشوری كه توانسته جواز حضور در این آوردگاه بزرگ و مورد توجه را كسب كند، عازم روسیه خواهد شد.
حضور در میان برترین های جهان برای هر كشوری افتخاری بزرگ است و مسئولانش تلاش می كنند بهترین آماده سازی را برای تیم ملی كشورشان داشته باشند چون كه پای اعتبار و آبروی یك ملت در بین است. در این آوردگاه بزرگ فقط فوتبال نیست كه به نمایش درمی آید؛ فرهنگ و تمدن و آداب و سنن و اتحاد و همدلی و.... هم دیده می گردد. فوتبال بهانه ای است برای نمایش یك كشور پیش روی میلیاردها بیننده.
پرسش این است كه ایران برای حضور در این آوردگاه چه كرده است؟ از زمانی كه حضور تیم ملی بعنوان دومین تیم در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه قطعی شد، مسئولان ورزشی و غیرورزشی برای حفظ اعتبار و آبروی یك كشور چه كردند؟ كدام برنامه خاص را در نظر گرفته اند؟ روی كدام برنامه فرهنگی برنامه ریزی كرده اند كه پیش روی جهانیان به نمایش بگذارند؟ كدام بازی تداركاتی را برای تیم ملی در نظر گرفتند كه با آمادگی راهی روسیه شود و تن و بدن بازیكنان نلرزد؟
به جرات می توان گفت پاسخ همه این پرسش ها قانع كننده نیست و بیشتر توجیه كم كاری هاست. ما فقط به جام جهانی می رویم كه سه بازی برگزار نماییم و چند روزی دور هم باشیم و برگردیم. این را می گردد از عملكرد چهار سال قبل همه بخش ها برای حضور در روسیه متوجه شد. نیازی هم به پاسخ مسئولان نیست. نه برنامه فرهنگی داریم و نه آمادگی فنی.
شاید هم برخی مسئولان فراموش كرده اند كه ایران با چه تیم هایی بازی دارد؛ مراكش قهرمان آفریقا، پرتغال قهرمان اروپا و اسپانیا قهرمان جهان. ایرانی كه سالهاست رنگ قهرمانی در قاره خودش را هم ندیده می خواهد با سه قهرمان بازی كند و توقع مردم و علاقمندان به فوتبال هم این است كه شاگردان كی روش نتایج خوب بگیرند! مگر می شود، مگر داریم؟
تیمی بدون تداركات ویژه، بدون برگزاری بازیهای تداركاتی مناسب، بدون حمایت های لازم، بدون توجه ویژه مسئولان، بدون یار و یاور راهی جام جهانی شود و برابر سه قهرمان نتیجه هم بگیرد؟ باید واقع بین بود. باید از تیم ملی به اندازه خودش و تداركاتش انتظار داشت. ما چقدر برای این تیم پول داده ایم كه حالا انتظار خوردن آش آن هم خوشمزه اش را داشته باشیم؟
شاگردان كی روش با كمترین تداركات در حالی راهی جام جهانی می شوند كه همه می دانند تفاوت سطح فوتبال ایران با اروپایی ها و حتی آفریقایی ها چقدر است. می دانیم كه فوتبال ایران با مراكش هم با آن همه لژیونر قابل مقایسه نیست چه برسد به پرتغال و اسپانیا.
درست است كه مردم دوست دارند تیم ملی بهترین نتایج را بگیرد اما باید واقع نگر بود. باید انتظارات را معقول كرد. بطور قطع ملی پوشان ایران با تمام توان و تمام نیرویشان وارد زمین خواهند شد تا نتیجه بگیرند اما نباید انتظاری غیرواقعی از آنها داشت.
تیم ملی تنها بود و این واقعیت تلخی است. زمانی كه باید دیدارهای تداركاتی در نظر گرفته می شد و برنامه ریزی می شد مسئولان نبودند، حالا نزدیك به جام جهانی چند نشست و جلسه و دیدار گذاشتند كه دردی را دوا نمی نماید. مشكل فنی را برطرف نمی نماید. برای درخشش در یك آوردگاه جهانی با میلیاردها بیننده باید چند سال كار كرد و ثمره اش را دید. اما ما چند سال خوابیدیم و حالا انتظار معجزه داریم. بعید است كی روش و شاگردانش معجزه گر و جادوگر باشند!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب